ನನ್ನ ಧರ್ಮ

  "ನಮ್ಮ ಸಂಕುಚಿತ ಮನಸ್ಸುಗಳಿಗೆ ನಿಲುಕದ, ಅಪರಿಮಿತ ಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಅಮಿತನಾದ ಅಕ್ಷರನಾದ ಪರಮಾತ್ಮನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿಡುವುದೇ ನನ್ನ ಧರ್ಮ. ಆ ಅಂತರ್ಮುಖಿಯಾದ ನಂಬಿಕೆ ಯಾವ ನಿರ್ವಿಕಾರ ಶಕ್ತಿಯ ಮೇಲಿದೆಯೋ, ಯಾವುದು ಈ ಜಗತ್ತಿನ ಅಣು ಕಣಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿದೆಯೋ, ಅದೇ ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ದೇವರು." ಈ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವುದು ವಿಜ್ಞಾನಕ್ಕೂ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಕ್ಕೂ ಕೊಂಡಿ ಹಾಕುವ ಹಾಗೂ ಪೂಜ್ಯ ಭಾವನೆ ಹುಟ್ಟಿಸುವ 'ಧರ್ಮ'ವನ್ನು. ಜಾತಿ ಮತ ಲಿಂಗ ಭೇದಗಳಿಲ್ಲದೆ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಹೃದಯವನ್ನು ಬೆಸೆಯುವುದೇ ನನ್ನಧರ್ಮ.

  ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಹಿಂದೂ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ, ನನಗೆ ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೂ 'ಧರ್ಮ'- ಈ ಪದದ ಅರಿವಿತ್ತು. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಮೋಜಿಗಾಗಿ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ರಾಮ, ಕೃಷ್ಣರ ಕಥೆಗಳು ಹೇಗೋ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಾದರೂ ಮಾದರಿಯಾದವು. ಆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಹೇಳುವ ಶ್ರೀ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಅವತಾರ ರೂಪಗಳೇ ರಾಮ ಕೃಷ್ಣರು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮಾತ್ರ ನಂಬಲು ಸಿದ್ಧನಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದರೂ ಅವರ ಮೇಲೆ ಪೂಜ್ಯ ಭಾವನೆ ಇದ್ದೆ ಇತ್ತು; ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಸಟೆಗಳ  ಎದುರು, ಅನ್ಯಾಯದೆದುರು ಸೆಟೆದು ನಿಂತು ನ್ಯಾಯಮಾರ್ಗ ತುಳಿದವರು.  ಅಲ್ಪರಾದ ಮಾನವರಂತೆ ಬದುಕಿದವರು. ನಾವಿಂದು ಹೆಜ್ಜೆಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಕಾಣುತ್ತಿರುವ - ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವ ಸಾಮಾಜಿಕ ತೊಂದರೆಗಳಿಗೆ ಅವರೂ ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಒಳಗಾದವರು. ಆದರೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕೆಮ್ಬುದನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟವರೂ  ಅವರೇ. ನನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಈ ಗುಣಗಳೇ ಅವರನ್ನು ಪೂಜ್ಯರನ್ನಗಿ ಮಾಡಿವೆ, ಅವರ ಮಾಯಾ ಶಕ್ತಿಗಳಲ್ಲ.

  ನಮ್ಮ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಪೂರ್ವ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ವೇದಗಳ ಸಮರ್ಥ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವಿದೆ. ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಇಲ್ಲಿ ಜಾತೀಯತೆ ಹೇಗೆ ಬೆಳೆಯಿತು ಎಂಬುದೇ ಸೋಜಿಗದ ಸಂಗತಿ!

  ಉಪನಿಷತ್ತಿನ ಶ್ಲೋಕಗಳೇ ಆಗಲಿ, ಕುರಾನಿನ ಕುಲಾಂಗಳೇ  ಆಗಲಿ, ಬೈಬಲ್ ನ ಕಮೆಂಡ್ಮೆಂಟ್ ಗಳೇ ಆಗಲಿ, ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್ ನ ಗುರ್ಬೇಯ್ನ್ ಗಳೇ ಆಗಲಿ.,ಎಲ್ಲದರಲ್ಲಿ ಹೇಳಲ್ಪಡುವ ಅಂಶವೆಂದರೆ 'ಒಬ್ಬನು ಒಳ್ಳೆಯವನಗಿದ್ದು, ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಮಾಡಿದರೆ ದೇವರಿಗೆ ಪ್ರಿಯನಾಗುತ್ತಾನೆ ' ಎಂದು. ಒಟ್ಟಾರೆ ಎಲ್ಲ ಧರ್ಮಗಳ ಸಮ್ಮಿಲನವು ಮಾನವೀಯತೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯಬೇಕು ಎಂಬುದೇ ನನ್ನ ಆಸೆ.

  ನನ್ನ ಧರ್ಮವು 'ರಾಮ-ಕೃಷ್ಣ'ರದ್ದಲ್ಲ. ಅವರ ಬದುಕಿನ ರೀತಿಯದ್ದು. ನನ್ನ ಧರ್ಮ 'ಅಲ್ಲಾ', 'ಬುದ್ಧ' ಅಥವಾ 'ಕ್ರಿಸ್ತನ'ದ್ದಲ್ಲ; ಶಾಂತಿ ಸಹನೆಗಳದ್ದು.

  ನನ್ನ ನಿಜ ಧರ್ಮ 'ಮಂತ್ರ'ಗಳದ್ದಲ್ಲ; ಅವುಗಳ ಹಿಂದೆ ಅಡಕವಾಗಿರುವ "ಅರ್ಥ"ಗಳದ್ದು. ಎಲ್ಲರೂ ಹೀಗೆ ಯೋಚಿಸಿದರೆ ಭೂಮಿ ಸ್ವರ್ಗವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಯೋಚನೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಚಿರಸ್ಥಾಯಿಯಗಲಿ ಎಂದು ದೇವರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತೇನೆ!

ಮತ್ತೆ ಬರುವೆ.