ನಾ ಮಾಯೆಯೊಳಗೆ!

ಮಧುರ ಅಧರವ ತೆರೆದು
ಅಲರ ಶರ ಹೂಡುತಿಹೆ - ಅದು ಮಾಯೆ!

ಮಿಟುಕು ನೋಟದಲೆನ್ನ
ಸೆಟೆದು ನಿಲ್ಲಿಸುತಿಹೆ ನೀ - ಅದು ಮಾಯೆ!

ಗೆಜ್ಜೆಗಳಿಗುಲಿಯುವುದ
ಕಲಿಸುತಿಹೆ ನೀ - ಅದು ಮಾಯೆ!

ಮಂದ ಮಾರುತನ ಮೈಗೆ
ಗಂಧ ನೀ ಲೇಪಿಸಿಹೆ - ಅದು ಮಾಯೆ!

ರಾಗದೊಳು ಸ್ವರಗಳಿಗೆ
ಸಂಚಾರ ಕಲಿಸುತಿಹೆ ನೀ - ಅದು ಮಾಯೆ!

ನೇಸರನು ಉದಯಿಸಲು
ಕಿರಣದೊಲು ಕಾಣುತಿಹೆ ನೀ - ಅದು ಮಾಯೆ!

ಶಶಿಯು ತಾ ಶೋಭಿಸಲು
ನಗೆಯ ಬೆಳಕ ಕೈಗಡ ನೀಡಿಹೆ ನೀ - ಅದು ಮಾಯೆ!

ಈ ಭವಿಯ ಮನದ ಮುಡಿಗೆ
ಒಲವ ಭಾವದ ಹೂವ ಮುಡಿಸಿಹೆ ನೀ - ಅದು ಮಾಯೆ!

ಯಾವ ಛಾಯೆಯ ಭಯಕೋ ಕಾಣೆ ನಾ
"ಮಾಯೆ"ಯಾಗಿಯೇ ಉಳಿದಿರುವೆಯಾ ನೀ?